(painting by Marcel Witte)
Έρχεται κάποια στιγμή που κάθε γονιός έχει να αντιμετωπίσει το Πραγματικό του παιδί και να αποχαιρετήσει το Εξιδανικευμένο… Εκείνο το παιδί που «θα έπρεπε» να εκπληρώσει συγκεκριμένα όνειρα και φιλοδοξίες, να κυνηγήσει μεγάλες προσδοκίες, και να σκεπαστεί από βαριά ιδανικά.
Δύσκολο πράγματι το έργο του γονέα εδώ, καθώς καλείται να κάνει μια πολύ μεγάλη στροφή προς τα μέσα, να δει τη δική του σχέση με την ελευθερία επιλογής, και να πενθήσει ίσως για ό,τι μπορεί μέχρι τώρα να «πήγε κάπως στραβά» για τον ίδιο…
Έχει, ωστόσο, τώρα την μοναδική ευκαιρία να επανορθώσει, να αποδεχτεί τα δικά του πλέον «πραγματικά» παιδιά, και να τα σπρώξει όσο μπορεί να βρουν τον δρόμο τους, τον δικό τους όμως δρόμο! Και αυτός ο γονιός θα αποζημιωθεί μάλλον κατά πολύ…
Εναλλακτικά; Η πολλαπλή επανάληψη ενός έργου βίαιου, και μάλλον ακατάλληλου..!
Βαλάντης Χουτοχρήστος – Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπευτής, Επιστημoνικός Υπεύθυνος PsychoTherapy Lab