Η διπλή ζωή της Ενοχής!

Φαίνεται πως η Ενοχή μπορεί να έχει δύο διαφορετικές λειτουργίες ή όψεις, ακόμα και αν τελικά το πεπρωμένο της ψάχνει πάντα την θέαση της ίδιας σκηνής, της Τιμωρίας…

Μπορεί να νιώσουμε ένοχοι για μια πράξη και αυτό εν τέλει να μας προστατεύσει, να μας οριοθετήσει και να μας αποτρέψει από την επανάληψη της πράξης αυτής, ενδεχομένως αυτοκαταστροφικής. Σε αυτή την περίπτωση, η συνειδητοποίηση των επιπτώσεων και μια διάθεση αυτο-συγχώρεσης σίγουρα θα βοηθήσουν…Εδώ, η Ενοχή έρχεται – σαν ένας Νόμος πατρικός και «εσωτερικός» – για να βάλει τα σωτήρια φρένα…

Από την άλλη πλευρά όμως, κάποιος ενδέχεται να εμμείνει ιδιαίτερα στη τιμωρητική όψη της Ενοχής! Αυτός ο άνθρωπος θα σταθεί αρκετά στην αυτοτιμωρία, και τότε το συναίσθημα της ντροπής ή της αναξιότητας θα τον κατακλύσει…Δε θα σηκώσει εύκολα ξανά το κεφάλι…Και δε θα αποφύγει εύκολα την επανάληψη του Κακού, είτε μέσω πράξεων είτε μέσω φαντασιών…

Ένας φαύλος κύκλος θα λάβει τότε έναρξη και η τιμωρία του εαυτού θα αναζητάται σχεδόν καταναγκαστικά και «πάση θυσία»…Σαν αυτή να προσφέρει κάποιας ποιότητας ικανοποίηση..!

Δεν είναι πάντα εύκολο να συγχωρούμε τους εαυτούς μας…

Είναι όμως η καλύτερη επιλογή…

Και την έχουμε όλοι!

Ό,τι κι’ αν έγινε…

Ό,τι κι’ αν έπραξες…

…ή φαντασιώθηκες!

Βαλάντης Χουτοχρήστος – Ψυχολόγος, Ψυχοδυναμικός Ψυχοθεραπευτής